Ik vertel

35 jaar geleden, Hans Polak, overlever (en kunstenaar) eerste klas, wil wandelen...maar weet niet zeker of in de Ardennen de bomen de juiste afstand hebben voor zijn hangmat . Je weet het nooit. Dus...kracht +  eenvoud & wens = resultaat.

Obelix, pilaar van kracht is geboren, al was het toen nog zonder naam.

 

Nu vrienden voor het leven

• David komt om de hoek, zakelijk en structureel.

• Vriend Tim ziet iets:  t valt hem op: Doe er iets mee, man!

• Erik, omdat hij en de grap en kracht ervan ziet. Hij die een aluminiumfabriek heeft en graag materiaal recyclet voor een goed doel!

• Sjoerd lacht sowieso en kan waanzinnig tekenen, vormgeven. Stapt in.

• Joost wil altijd wel helpen  tussen al zijnn acties in.

• Wieteke spart met vriendin Arlet en verbindt de boel. Uit enthousiasme uit het idee dat dit iets is waar je bij wilt zijn, spoort ze ieder aan te handelen.

 

Het is mooi hoe de groep zich vormt: hoe men zich zonder winst, zonder te weten hoe het gaan zal, toch inzet. Inzetten met eigen kwaliteit om het neer te zetten. Eigenlijk staat Obelix, pilaar van kracht vooral voor eenvoud

 

Dank aan partners

Nooit Meer Haast gooit zijn afval niet langer weg, maar geeft het door om tasjes van te naaien. Dankjewel.

Zo ook de restanten leer: van de leerwinkel in Bergen, reststukjes. Leer wat sowieso tweedehands is.

Wat is wel nieuw; de karbijnhaak, het touw, omdat we daarop willen vertrouwen.

 

Alleen het echt nodige is nog over. Geen enkele poespas is erbij, niet in de productie als ook niet in onze wens; geniet!

Het is gewoon … een hangmatstokje

 

1 of 0 bomen nodig of een paal of een truck of… waar hang jij zoal?

Het is het netwerk dat werkt en om Hans niet te vergeten Lach naar het leven, dan kan het leven teruglachen.